X МЕЧОКОТ МЕГЛЕН СТАНУВА ХЕРОЈ   Веста што ја кажа Малата видра Јоцо покрај Насмевнатото езерце, како Синчето на фармерот Симоски побегнало од Мечокот Меглен, иако не го ни видело, набргу се прошири насекаде низ Зелената ливада и низ Зелената гора, сѐ додека секој жител на разбра за тоа. Се разбира, Зајакот Петко помогна да…

1 НАЈДЕТЕ ВРЕМЕ ЗА ПРАЗНИНА. Прво, набљудувајте се себеси. Сами со себе бидете такви какви што сте, но без брзање, без нестрпливост. Дали во нашите секојдневни животи кој било од нас има време да не мисли на ништо? Претпоставувам дека одговорот на повеќето луѓе би бил: „Воопшто немам време за такво нешто“. Нè притиска времето,…

VII СИНЧЕТО НА ФАРМЕРОТ СИМОСКИ ГО СЛЕДИ МАЛЕР Синчето на фармерот Симоски пешачеше низ Зелената гора и си потсвирнуваше весело. Секогаш си потсвирнува кога е радосно, а секогаш е радосно кога оди на риболов. Знаете, го сака риболовот исто колку што го сакаат и Малата видра Јоцо и Визонот Вили и Мечокот Меглен. А сега…

  ЧУДНО Е!   Пиевме чај во куќата на една моја пријателка и зборувавме за оние социјални драми што се одвиваат без да привлекуваат многу внимание, чии протагонисти ги знаевме иако немавме удел во тие сцени. Имаше една слаба, бела, русокоса девојка со група луѓе на кои не се сеќавам; ако носеше круна од цвеќиња…

  IV МАЛАТА ВИДРА ЈОЦО ГО СНАБДУВА МЕЧОКОТ МЕГЛЕН СО ПОЈАДОК   Одмазда од чиста злоба ретко кога вреди. Факт е треба да се проба на друг начин да се среди. Ете како се случи и тоа Малата видра Јоцо да го снабди Мечокот Меглен со највкусниот појадок што го изел во последно време. Немаше…

ПОГЛАВЈЕ 23 Шумата повторно беше покриена со снег и лежеше тивко, засолната под неговата длабока бела покривка. Се слушаше само гракањето на враните, а одвреме-навреме ќе се јавеше и некоја крескава врана или срамежлива сеница. Но, потоа мразот стегна уште посилно и замре сè. Воздухот почна да свири од студот. Едно утро тишината ја разби…

МАЕСТРО ПЕРЕЗ, ОРГУЛИСТОТ   Во Севилја, во истото предворје на „Света Инес“, и додека чекав да почне полноќната Бадникова миса, го слушнав ова предание од една прислужничка на манастирот. Природно, откако ја слушнав, нетрпеливо исчекував да почне церемонијата, нервозен што присуствувам на едно чудо. Сепак, оргулите на „Света Инес“ не беа воопшто чудесни, ниту, пак,…

Сѐ со цел да ги поттикнеме читањето и љубовта кон пишаниот збор кај најмладите, деновиве ја почнавме акцијата видеочитална, во чии рамки на нашиот канал на „Јутјуб“ објавуваме видеа во кои вработените на „Арс Ламина“ и „Литература.мк“ ги читаат омилените детски книги. „Облачињата кои не сакаа да плачат“, „Бајки од Македонија“, „Кучето што Нино го…

ПОГЛАВЈЕ 19 Набрзо сите во шумата почнаа да забележуваат дека Гобо има некои навики што им се чинеа чудни и сомнителни на сите други. Спиеше ноќе кога сите други беа будни. Но, дење, кога сите бараа место да починат, тој беше буден и одеше на прошетки. Тој сосем слободно, кога ќе му се посакаше, среде…

  I МЕЧОКОТ МЕГЛЕН ОДИ НА РИБОЛОВ Мечокот Меглен се проѕевна додека си лежеше на удобниот кревет од лисје и ги гледаше првите утрински сончеви зраци што ѕиркаа низ Зелената гора за да ги избркаат Црните сенки. Се проѕевна уште еднаш, па полека застана на нозе и се истресе. Потоа отиде до еден голем бор,…

  ПОГЛАВЈЕ 13 Еден ден, обајцата тргаа да ја бараат малечката чистинка длабоко во шумата, каде што Бамби последен пат го беше сретнал Стариот срндак. Бамби воодушевено ù раскажа на Фалина сè за него. „Можеби повторно ќе го сретнеме“, рече тој. „Би сакал да го видиш.“ „Тоа би било прекрасно“, смело рече Фалина. „Баш би…

ПОМИЛУЈ МЕ Пред неколку месеци при посета на славната опатија во Фитеро и сакајќи да вратам неколку тома во нејзината напуштена библиотека, открив во еден од нејзините агли две или три музички тетратки, многу стари, покриени со прашина, па дури почнале и да ги гризат стаорци. Беше една Помилуј ме. Не ја разбирам музиката; ама…

Еден ден прочитав книга што целосно ми го смени животот. Уште на првите страници толку ме обзеде нејзината сила, што си го почувствував телото како ми се одделува и ми се оддалечува од столот на кој седев додека ја читав книгата, која беше распослана на масата пред мене. Иако чувствував како моето тело да се…

Поглавје 14  Господин Вили Вонка   Господинот Вонка стоеше сам на работ на отворените порти. Какво неверојатно човече беше тој! Имаше црн цилиндар на главата. Носеше фрак од прекрасно кадифе со боја на слива. Панталоните му беа зелени како шише. Ракавиците што ги носеше беа бисерно сиви. Во едната рака држеше прекрасно изработен бастун со…

ГНОМОТ I   Девојките од местото се враќаа кон мостот со ѓумовите на глава, се враќаа пеејќи и смеејќи се со една бука и врева што само можат да се споредат со весело дрдорење на група ластовички кога се превртуваат тешки како град околу ветроказот на една камбанарија. На тремот од црквата, седнат под една…